ELA

Düşüyorum...

Ürkek... Tedirgin... Sıkılgan...

Bir kara deliğin bilinmezliğine kapılıp

Kaybolduğumu düşünürken,

Gözlerinde bir damla yaşmışım hapsolan...

Üşüyorum...

Şimşekler çaktıran bakışların

Sağanaklar yağdırırken üzerime,

Sicilimde çok tanıdık bu cereyan...

Her seferinde aynı heyecan...

Yorgun kalbim!

Yüzüm yok üzerine gelmeye,

Ama ne olur! Buna da dayan...

Biliyorum...

Her acının bir rengi vardır lugatında...

Bu seferki ne mavi, ne de kara...

Ölecek hissi veren bir elâ...